Konu: <<< KONYASPOR' UN TARİHİ >>> Cuma Ocak 16, 2009 8:22 pm
KONYASPOR
Şehrin futboldaki arenası olan ****** Stadyumu'nun karşısındaki Horozlu ve Konevi Sitelerinin bulunduğu yere, o yıllarda Çamlıbahçe deniyordu. Askeri lise ile Konya Lisesi'nin talebeleri bu bahçede futbol maçları yapıyordu. Çamlıbahçe'nin sahibi onları kovunca futbol oynamak için yanıp tutuşan Konyalı gençler, önce Meram'a giden yolun Ordu Pazarı civarındaki boş arsada daha sonrada Musalla'da şuan Emniyet Müdürlüğü'
nün bulunduğu yerde top koşturdular. Sadece liseliler değil, medrese talebeleride futbol topunun büyüsüne kapılmışlardı. Konya'nın ünlü tarihçilerinden İbrahim Hakkı Konyalı, ders çalışmalarına engel olur gerekçesiyle hocalarının izin vermediği futbolu, gizli gizli oynadıklarını anlatıyor. "Medrese'de Orhan diye bir talebenin amcasını oğlu İstanbul'da kaymakamdı. O bize futbol topu ve top isimli bir futbol mecmuası gönderdi. Bu mecmuayı Beşiktaş'ın eski futbolcularından Refik Osman Top çıkarıyordu. Oradan işaretlerle "topa nasıl vurulur" öğrendik."
Bu arada esnaflar, vilayetteki memurlar ve matbuat çalışanları da topa merak sarınca futbolun ilk sinyalleri gelmeye başladı. Babalık Gazetesi'nin çalışanları ve memurlar bir takım kurdular, renkleri de sarı-kırmızı oldu. İsmi matbuat olarak bilinen bu takım daha sonra ülkenin en gözde takımlarından biri olacak ve Konyaspor'un nüvesini teşkil edecekti.
Futbolun Konya'da filizlendiği yıllarda düzenlenen önemli bir organizasyon şehrin bu oyunla tanışmasını inkılap tarihine kazıdı. Anadolu'da işgali sona erdirecek kuva-i milliye ruhu, düzenli ordularla düşmanın korkulu rüyası olmaya başlamıştı. Türk ordusu Kurtuluş Savaşı'ında Yunan ordusuna son darbeyi indirmeye hazırlanırken Anadolu'da bir sessizlik hakimdi. Çatışmalar azalmış her iki ordu dfa birbirlerinin nasıl bir hamle yapacağını sezmeye çalışıyordu. Yunanlılar Ege'den içeriye yavaş yavaş ilerlemekteydi. Mustafa Kemal Paşa, Genelkurmay Başkanı Fevzi Çakmak ve İsmet İnönü'ye Batı Cephesi Karargahı Akşehir'de bir futbol maçı düzenlenmesini emretti. Bu maç aslında önemli stratejilerinin belirleneceği büyük toplantının kamuflajı olacaktı. Tarih 1922 yılı Temmuz ayının 28'ini gösteriyordu. "Türklerin savaş ya da taarruz hazırlığıyla bir ilgisi yok. Askerleri bile halktan gençlerle eğleniyor." oyunu için, en iyi araç olarak yine top seçilmişti. Yanıltma taktiği için Akşehirli gençler ve cephe komutanlığındaki subaylar ile erattan, iki takım oluşturuldu. Akşehir takımında oynayan Kara Mustafa'nın kardeşi Aşcı Hoca'nın Necati, hayatında şahit olduğu bu en önemli olayı şöyle anlatıyor. "25 Temmuz'da ****** Akşehir'e geldi. Komutanlarla taarruzun görüşmelerini yaptığını sonradan öğrendik. Futbol maçını izleyeceğini duyduk. Maç cuma günüydü. Askerler ve Akşehir Halkı, Cuma namazını Ulucami'de kıldı. ****** müezzinin yanındaydı. Namazdan sonra istasyon yolunun yanındaki araziye hep birlikte gittik. Burası ******'ün kaldığı Derviş Bey'in evinin hemen arkasındaydı. Abim Kara Mustafa'nın da aralarında bulunduğu Akşehir takımıyla, subay ve askerlerden oluşan takım maç yaptılar. Yenişemediler ve maç 2-2 berabere bitti. Yaklaşık 1 ay sonra tekrar Akşehir'e gelen ******, Duatepe'de komutanlarıyla birlikte Büyük Taarruz'un emrini verdi." Bu maç Akşehir'de daha önce futbol oynandığının da kanıtıydı aynı zamanda. Çünkü ilçedeki gençlerin futbol ayakkabıları, formaları ve parçalı topları vardı
Konya'nın ilçesinde böylesine bir futbol kültürü varken şehirde de, gayrı resmi de olsa takımlar kurulmaya başlamıştı. Matbuat takımının içinden Konya futbolunun köklerini teşkil edecek "birlik" futbol aşkıyla yanıp tutuşan "gençleri" çatısının altında buluşturdu. 1922 yılının haziran ayında Konya Gençlerbirliği adıyla yepyeni bir takım kuruldu. Türkiye'de yeni bir takım haline gelen Anadolu futbol birliklerine, şehirlerin isimleriyle birlikte gençleri bir araya getiren takımlar anlamında Gençlerbirliği isimleri konuyordu. Konyalı topcular Gençlerbirliği'nde buluştu.
Babalık Gazetesi İdare Müdürü Halit Kurşun, Baş Mürettip Nazım Ermeral, PTT Memuru Münir Bey, Gazazade Kadir, Mürettip Hüseyin, Makinist Selim Gençlerbirliği'ne hayat veren isimlerdi. Beşiktaş'tan esinlenerek takımın renklerinin siyah-beyaz olmasına karar verildi. Kuruluşundan iki yıl sonra babası Konya'da askeri levazım albayı olan ve yıllarca Beşiktaş'ta futbol oynayan lise öğrencisi olan Şükrü Erkuş da katıldı.
Siyah-beyaz renkli bu takımın bir de simgesi olmalıydı. Yine Beşiktaş'tan esinlendiler ve Konya Gençlerbirliği'nin amblemi hırçın bakışlı, kara bir kartal oluverdi. Şükrü Bey'in muallim mektebinde talebe olan kız kardeşi, simli, parlak iplerle, eline iğneyi alarak 12 tane kartal işledi. Matbuat takımının tecrübeli denilebilecek futbolcularının giydiği formaların göğsüne bu kartal kondu. Ağabeyinin zaman zaman giydiği formanın üzerindeki kartal amblemini de hatıra olarak sakladı. Şükrü Bey, takımın 1924 yılında çekilmiş bir fotoğrafının arkasına emeğinin göstergesi olarak şu cümleyi yazıyordu: "sırf benim çalışmamda bir çok mevcudiyet gösteren, Gençlerbirliği birinci futbol takımı budur"
Konya Gençlerbirliği yaklaşık bir yıl, lise takımlarıyla maçlar yaparak futboldaki varlığını sürdürdü. Ancak 1923 yılının Temmuz ayında onlara çok ciddi bir rakip çıktı. Orduda görev yapan Rafet Çağlar, Milletvekili Saffet Gürol, Şevki Ergun, Celal Vaner, Nazım Buzcu, Seyfi Muşkara, Konya Lisesi'nde beden eğitimi öğretmeni olan Süreyya Ege ve Celal Ulusan bir araya gelerek Konya'nın idman yuvasını kurdular. Onlarda Galatasaray'ı seviyorlardı ama yepyeni bir takım için yeşil ve beyaz renkleri tercih ettiler. Konya'da Gençlerbirliği'nin yanında parlayan bir takım olduklarını göstermek için de amblem olarak büyük, beyaz bir yıldız resmettiler. Kartala karşı koyacak yıldızı, göğüslerinde taşıdılar. Genelde düz yeşil forma giydiler ve yıldızın yanında, Konya İdmanyurdu'nun kısaltması olan K, İ ve Y harflerini taşıdılar.
Gayrı resmi olarak kurulan bu iki takım İdman Cemiyetleri İttifakı yani Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü'nün kurulmasının ardından tescil edildi. Her şey bundan sonra başladı. Kısa sürede yeşil ve siyah sevenler bu takımların etrafında toplanmaya başladı. Konya'da futbol sevgisi artıyor taraftarlık bilincide yavaş yavaş yerleşiyordu. 1929 yılına kadar Gençlerbirliği, İdmanyurdu ve lise takımları kendi aralarında maçlar yaptılar. Bu arada şehirdeki Fenerbahçe taraftarlarınca sarı-lacivert renklerle, Selçukspor adında yıllarca adından söz ettirecek bir takım kuruldu. Musalla Mezarlığı yanındaki sahada önemli bir rekabet başladı. Selçukspor, 4 yıl içinde, takımını seçen Konyalı futbol tutkunlarından, pek fazla bir pay kapamadı ve Gençlerbirliği ve İdmanyurdu'nun daha çok oyuncu fabrikası olma görevini üstlendi. Bu arada İdmanyurdu'nun ilk başkanlığını Ziraat Bankası'nda memur olan Celal Bey, Gençlerbirliği'nin başkanlığınıda PTT de muhasebecilik yapan Münir Bey yürütmekteydi.
İlk yıllarda bu iki takım arasında hoş bir rekabet vardı. Kesinlikle yenmek için sahaya çıkılır, sonuna kadar mücadele edilir, sonuş ne olursa olsun tüm oyuncular maç sonu dostça aynı karede yer alırdı. Çünkü futbolcular önce dost, sonra rakip, sonra yine dost olurlardı. Futbolcular ve takım yöneticileri arasındaki bu dostluk zaman geçtikçe taraftarlara itici gelmeye başladı. 1940'lı yıllara gelindiğinde Konya'da fanatizm rüzgarları hissedilmeye başladı. Gençlerbirliği'ni tutan kardeş ile İdmanyurdu'na gönül veren ağabeyin arası açılmaya başladı. Maçlarda galibiyetler ya da yenilgiler çok daha heyacanla yaşanıyor, üzüntüler kızkınlığa dönüşüyordu.
Bu arada Konya Gençlerbirliği taraftar kitlesi giderek çoğalıyordu. Özellikle alt tabaka siyah beyazlı takıma büyük bir sempati duyuyor ve maçlara daha büyük ilgi gösteriyordu. İki takım arasındaki rekabeti, taraftarların eşit dağılmaması iyiden iyiye tetikledi. Taraftarı az olan İdmanyurdu'nun yönetim ve genel kurul üyelerinin şehrin önde gelen iş adamlarından seçilmesi, yıllar geçtikçe yeşil beyazlı takıma "halktan kopuk bir zengin takımı" yakıştırmasının yapılmasına neden olacaktı.
Kuruluşunun ardından yaklaşık 10 yıl gibi bir süre geçmiş ve musalla mezarlığı civarındaki futbol sahası bu iki takıma dar gelmeye başladı. 1934 yılında Ankara'dan bir takım, İdmanyurdu ile maç yapmak üzere Konya'ya geldi. Ama öyle alelade bir Ankara ekibi değildi bu takım. Gelenler, Gazi Mustafa Kemal'in çok sevdiği ve maçlarını yakından takip ettiği Çankaya takımın futbolcularıydı. İdmanyurdu rakibini zorda olsa yenmeyi başardı. ****** sevdiği takımın yenildiğini duydu zorlu rakibin bir maç daha yapılmak üzere Ankara'ya davet edilmesini istedi. Bu davet aynı zamanda Konya futbolunun ulu önder ile ikinci kez buluşması anlamına geliyordu. Yarbay Rafet Çağlar idaresinde Başkent'e giden İdmanyurdu kafilesi, Çankaya ile bu kez berabere kaldı. Mustafa Kemal bir türlü yenilmeyen Konyalı futbolcuları köşkte kabul etti ve "Siz konya'da nerede top oynuyorsunuz, antrenman yapmadan nasıl bu kadar iyi oynarsınız" diye sordu. Albay Rafet Bey, sahaları olmadığını ve çeşitli yerlerde oynadıklarını söyledi. Paşa'nın Konya'da futbol sahası için uygun bir yer sorması üzerine Rafet Çağlar, şimdiki imam hatip lisesinin bulunduğu o zamanki jandarma mektebinin arsasından bahsetti.
Konu: Geri: <<< KONYASPOR' UN TARİHİ >>> Cuma Ocak 23, 2009 6:04 pm
